Over mij
Hoe het begon
Vanaf mijn tiende wist ik: ik word musicus.
Het duurde even tot ik besefte dat daarvoor wel dag in dag uit flink geoefend moet worden! Maar dat had ik ervoor over.
Wel jammer dat ik regelmatig pijn aan mijn nek had door al dat oefenen en het gesjouw met mijn cello.
Tijdens mijn studie aan het conservatorium kwam ik erachter, dat oefenen alleen niet voldoende is. Soms mislukten dingen tijdens een uitvoering, ook al had ik uren en uren aan de muziek gewerkt.
Dan werd ik zo zenuwachtig, dat ik het toch weer verprutste.
Ook na mijn studie bleef ik dit tegenkomen. Ik ging op zoek naar een oplossing voor mijn probleem. Ik probeerde van alles: psychotherapie, yoga, meditatie, sporten.
Maar het probleem ging niet weg.
Tot, op een dag: ik had repetitie met mijn strijktrio. De altvioliste pakte haar instrument uit en begon te spelen. Ik keek verbaasd op en zei: wat heb jij gedaan? Heb je een nieuwe altviool? Het klinkt zo mooi! Ze lachte en vertelde dat ze net een les Alexander techniek had gehad. En daardoor was ze zo vrij in haar lijf, dat het spelen totaal anders voelde – en klonk.